Άδειο το σπίτι
μόλις γυρίσω.
Πάλι θ’ ακούω την ηχώ της φωνής μου καθώς θα τραγουδώ.
Ένα κρεβάτι μοναξιά με περιμένει απόψε.
Πάντα εκεί ήταν.
Πάντα εκεί θα είναι.
Πάλι θ’ ακούω την ηχώ της φωνής μου καθώς θα τραγουδώ.
Ένα κρεβάτι μοναξιά με περιμένει απόψε.
Πάντα εκεί ήταν.
Πάντα εκεί θα είναι.
Τα φαντάσματα στο
σπίτι είναι ανήσυχα σήμερα.
Μα εγώ είμαι μόνη.
Πάντα θα είμαι μόνη.
Πάντα θα υπάρχει ένα κενό.
Μα εγώ είμαι μόνη.
Πάντα θα είμαι μόνη.
Πάντα θα υπάρχει ένα κενό.
Ποιος θα το
γεμίσει;
Ποιος θα με ζεστάνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα;
Ποιος θα ζεστάνει την παγωμένη μου καρδιά;
Ποιος θα γεμίσει την άδεια μου αγκαλιά αυτά τα μοναχικά βράδια;
Ποιος θα με ζεστάνει τις κρύες νύχτες του χειμώνα;
Ποιος θα ζεστάνει την παγωμένη μου καρδιά;
Ποιος θα γεμίσει την άδεια μου αγκαλιά αυτά τα μοναχικά βράδια;
Δεν υπάρχει κανένας…
Ποτέ δεν υπήρξε.
Ποτέ δε θα υπάρξει.
Ποτέ δεν υπήρξε.
Ποτέ δε θα υπάρξει.
Πάντα θα είμαι
μόνη…
Μια ζωή μου λένε
ότι αν θέλω κάτι πολύ συνωμοτεί το σύμπαν για να το αποκτήσω.
Όχι, δεν είναι έτσι.
Όταν θέλω κάτι πολύ, γλιστράει μέσα από τα χέρια μου και χάνεται.
Γίνεται καπνός.
Όχι, δεν είναι έτσι.
Όταν θέλω κάτι πολύ, γλιστράει μέσα από τα χέρια μου και χάνεται.
Γίνεται καπνός.
Δεν μπορώ να έχω
αυτό που θέλω.
Ποτέ δεν το είχα.
Ποτέ δε θα το έχω.
Ποτέ δεν το είχα.
Ποτέ δε θα το έχω.
Έτσι είναι η ζωή.
Όσο πιο πολύ θέλεις κάτι, τόσο πιο εύκολα το χάνεις...
Όσο πιο πολύ θέλεις κάτι, τόσο πιο εύκολα το χάνεις...
Δέσποινα♥
0 comments