Σε είδα σήμερα.
Έπεσες πάνω μου τυχαία.
Όσο τυχαία γνωριστήκαμε.
Όσο τυχαία χαθήκαμε.
Έπεσες πάνω μου τυχαία.
Όσο τυχαία γνωριστήκαμε.
Όσο τυχαία χαθήκαμε.
Η αλήθεια είναι
ότι δεν ήθελα να σε δω.
Όχι, δεν ήθελα.
Δε θέλω να σε ξαναδώ ποτέ μπροστά μου.
Όχι, δεν ήθελα.
Δε θέλω να σε ξαναδώ ποτέ μπροστά μου.
Όπως με αγνόησες,
σε αγνόησα.
Όπως με ξέχασες, σε ξέχασα.
Δεν αξίζεις τα δάκρυά μου.
Όχι, δεν τα αξίζεις.
Όπως με ξέχασες, σε ξέχασα.
Δεν αξίζεις τα δάκρυά μου.
Όχι, δεν τα αξίζεις.
Ούτε το χαμόγελό
μου σου αξίζει να βλέπεις.
Γιατί εσύ μου το είχες στερήσει.
Μα τώρα πια είναι αληθινό.
Γιατί εσύ μου το είχες στερήσει.
Μα τώρα πια είναι αληθινό.
Έμαθα να χαμογελάω
χωρίς εσένα.
Έμαθα να είμαι χαρούμενη χωρίς εσένα.
Έμαθα να ζω χωρίς εσένα.
Έμαθα να είμαι χαρούμενη χωρίς εσένα.
Έμαθα να ζω χωρίς εσένα.
Ήσουν μια
ηλιαχτίδα στη γκρίζα ζωή μου…
Όμως δεν ήσουν το χρώμα…
Όμως δεν ήσουν το χρώμα…
Δέσποινα♥
0 comments