Γιατί;

10:16 μ.μ.

Ποια νομίζεις ότι είσαι;
Να καταστρέφεις τόσο εύκολα φιλίες;
Πως μπορείς να καταστρέφεις τόσο μεγάλους έρωτες;
Δεν ξέρω πως το καταφέρνεις.
Δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει.

Ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως τον έχασα.

Έφυγε…
Έφυγε μέσα από τα χέρια μου.
Σαν το νερό.
Σαν το νερό που όσο κι αν θέλεις να το πιάσεις, πάντα, πάντα θα σου γλιστράει και θα φεύγει…

Γιατί;
Πες μου μόνο γιατί;
Τι άλλαξε;
Τι έγινε;
Μοιάζει με καλό όνειρο που τέλειωσε νωρίς.
Και τώρα εφιάλτης…
Ένας εφιάλτης δίχως τέλος…

Έφυγε από τη δική μου αγκαλιά και στη δική σου ήρθε.
Ποια είσαι εσύ που τόσο εύκολα τον πήρες μακριά μου;
Και πως εκείνος μπόρεσε να με αφήσει;
Έτσι καταστρέφονται οι πιο δυνατοί έρωτες…

Στους δύο τρίτος δε χωρά.

Ο ένας πάντα μένει απ’ έξω.

Η ευτυχία μου τώρα σου ανήκει...
Όλη δική σου λοιπόν…
Φρόντισε, όμως, μαζί του να την μοιραστείς…

Δέσποινα♥